Ετών 12.
Τέτοια εποχή, ήμουν έκτη δημοτικού. Αποφάσισαν οι δάσκαλοι μας να ανεβάσουν ένα θεατρικό
Tον μικρό πρίγκιπα.
Μια μέρα, μας μάζεψαν όλα τα παιδιά και μας ανάθεσαν τους ρόλους μας.
Η Ρίκα τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο Μίλτος το παιδάκι , ο Χάρης το σκυλάκι, η Ξένια το λουλούδι, όλοι πήραν ρόλο και εγώ έμεινα εκτός.
Το πήρα τόσο κατάκαρδα που έκλαιγα 2 μέρες και δυο νύχτες.
Για να μην μου δώσουνε ρόλο τι σημαίνει; Ότι δεν είμαι καλή μαθήτρια
Οι μέρες περνούσαν και το θεατρικό και οι πρόβες όλο και πήγαιναν πολύ καλά και εγώ στην <<απέξω>> και όλους να τους κοιτάω με μίσος. Είχα θυμώσει τόσο πολύ που ούτε τα απογεύματα που κάνανε πρόβα δεν μπορούσα να συναντηθώ μαζί τους να πάμε για παιχνίδι, γιατί όλα τα παιδιά ήταν απασχολημένα.
Και ενώ οι πρόβες συνεχίζονταν , μια εβδομάδα πριν ανέβει το έργο με φωνάζει η δασκάλα μου και μου λέει
<<Γιώτα εσύ δεν πήρες τίποτα όχι γιατί δεν αξίζεις αλλά γιατί διαβάζεις πολύ ωραία με καθαρό και στρωτό λόγο και έτσι αποφασίσαμε μαζί με τους άλλους δασκάλους να σου δώσουμε την αποφωνηση και να διαβάσεις τον τελευταίο λόγο αυτής της σχολικής χρονιάς>>
Εκείνη την στιγμή τα μάτια μου έλαμψαν , γιατί το καλύτερο μου το άφησαν για το τέλος. Ακόμη έχω κρατημένο τις 2 σελίδες <<λόγο>> μου να ευχαριστώ τους δασκάλους μας , τα 6 υπέροχα χρόνια που περάσαμε στο δημοτικό και να κάνω την μικρή μου ανάδρομη το πως φτάσαμε από την πρώτη στην έκτη δημοτικού.
<<Σας ευχαριστούμε για όλα>>
Και έτσι έκλεισε ο λόγος και ήρθε το μεγαλύτερο χειροκρότημα για όλους μας, κλείνοντας τη σχολική μας χρονιά καλοκαίρι 1997
Που λέτε τώρα θα μου πείτε τι μας λες μωρέ Γιώτα για 20 χρόνια πριν και γιατί μας τα εξιστόρησες όλα αυτά;
Δεν έχετε και εσείς απωθημένα από τα παλιά;
Στη σελίδα των εκδόσεων Του Ψυχογιού έτσι όπως την κοιτούσα , έπεσε το μάτι μου στον τίτλο ο μικρός πρίγκιπας και κατευθείαν τα θυμήθηκα όλα αυτά που σας ανέφερα πιο πάνω.
Τέτοια εποχή, ήμουν έκτη δημοτικού. Αποφάσισαν οι δάσκαλοι μας να ανεβάσουν ένα θεατρικό
Tον μικρό πρίγκιπα.
Η Ρίκα τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο Μίλτος το παιδάκι , ο Χάρης το σκυλάκι, η Ξένια το λουλούδι, όλοι πήραν ρόλο και εγώ έμεινα εκτός.
Το πήρα τόσο κατάκαρδα που έκλαιγα 2 μέρες και δυο νύχτες.
Για να μην μου δώσουνε ρόλο τι σημαίνει; Ότι δεν είμαι καλή μαθήτρια
Οι μέρες περνούσαν και το θεατρικό και οι πρόβες όλο και πήγαιναν πολύ καλά και εγώ στην <<απέξω>> και όλους να τους κοιτάω με μίσος. Είχα θυμώσει τόσο πολύ που ούτε τα απογεύματα που κάνανε πρόβα δεν μπορούσα να συναντηθώ μαζί τους να πάμε για παιχνίδι, γιατί όλα τα παιδιά ήταν απασχολημένα.
Και ενώ οι πρόβες συνεχίζονταν , μια εβδομάδα πριν ανέβει το έργο με φωνάζει η δασκάλα μου και μου λέει
<<Γιώτα εσύ δεν πήρες τίποτα όχι γιατί δεν αξίζεις αλλά γιατί διαβάζεις πολύ ωραία με καθαρό και στρωτό λόγο και έτσι αποφασίσαμε μαζί με τους άλλους δασκάλους να σου δώσουμε την αποφωνηση και να διαβάσεις τον τελευταίο λόγο αυτής της σχολικής χρονιάς>>
Εκείνη την στιγμή τα μάτια μου έλαμψαν , γιατί το καλύτερο μου το άφησαν για το τέλος. Ακόμη έχω κρατημένο τις 2 σελίδες <<λόγο>> μου να ευχαριστώ τους δασκάλους μας , τα 6 υπέροχα χρόνια που περάσαμε στο δημοτικό και να κάνω την μικρή μου ανάδρομη το πως φτάσαμε από την πρώτη στην έκτη δημοτικού.
<<Σας ευχαριστούμε για όλα>>
Και έτσι έκλεισε ο λόγος και ήρθε το μεγαλύτερο χειροκρότημα για όλους μας, κλείνοντας τη σχολική μας χρονιά καλοκαίρι 1997
Που λέτε τώρα θα μου πείτε τι μας λες μωρέ Γιώτα για 20 χρόνια πριν και γιατί μας τα εξιστόρησες όλα αυτά;
Δεν έχετε και εσείς απωθημένα από τα παλιά;
Στη σελίδα των εκδόσεων Του Ψυχογιού έτσι όπως την κοιτούσα , έπεσε το μάτι μου στον τίτλο ο μικρός πρίγκιπας και κατευθείαν τα θυμήθηκα όλα αυτά που σας ανέφερα πιο πάνω.
Είναι ένα σκληροδετο και βαρύ βιβλίο. με πλούσια εικονογράφηση που άνετα μπορείς να το απολαύσεις και να ξεχυθεις μέσα στις σελίδες του να ταξιδέψεις και εσύ μαζί με τον ήρωα.
Ένα πρωί, ένας αεροπόρος, που κατέληξε στην έρηµο της Σαχάρας λόγω µηχανικής βλάβης, ξύπνησε από µια φωνούλα: «Σε παρακαλώ… ζωγράφισέ µου ένα αρνί!» Έτσι γνώρισε τον µικρό πρίγκιπα, ένα περίεργο παιδί από έναν άλλο πλανήτη, όπου υπήρχαν µόνο τρία ηφαίστεια και ένα τριαντάφυλλο. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, πριν φτάσει στη Γη, επισκέφτηκε πολλούς πλανήτες και συνάντησε παράξενους ανθρώπους. Ο αεροπόρος ένιωσε γοητευµένος από το ξανθό αγόρι που του διηγήθηκε τις περιπέτειές του και του έµαθε να κοιτάζει τον κόσµο µε την καρδιά, γιατί «το πιο σπουδαίο δε φαίνεται».
σας το συνιστουμε ανεπιφυλακτα
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου