Εκείνοι που έζησαν μέσα στη θύελλα φεύγουν ένας ένας κι η ζωντανή μαρτυρία τους χάνεται.
Χάνονται οι λαϊκοί θησαυροί
Το 1962 εκδίδεται το μυθιστορήματα της Διδώς Σωτηρίου, τα «Ματωμένα Χώματα». Ήρωας είναι ο Μανώλης Αξιώτης, τον οποίο παρακολουθούμε από μικρό παιδί και σε ηλικία 16 ετών φτάνει στη Σμύρνη για να εργαστεί. Αργότερα, ο Μανώλης, κατατάσσεται στον Ελληνικό Στρατό και πολεμά εναντίον των Τούρκων. Είναι ένα συγκλονιστικό βιβλίο! Όλα τα βιβλία της Διδώς Σωτηρίου είναι ξεχωριστά!
Η Διδώ Σωτηρίου προσέφερε μία δομημένη, μεστή, συγκινητική, ανθρώπινη, ιστορία που προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις συναισθημάτων. Ο ήρωας μας, δεν είναι καθόλου… ήρωας και αυτός είναι ο λόγος που δένεσαι «ακαριαία» μαζί του. Είναι ένα απλό παιδί που δε θα ριχτεί μπροστά να σκοτώσει δεκάδες Τούρκους, αλλά αντιθέτως φοβάται τον πόλεμο όπως θα έκανε ο καθένας μας. Δε θέλει να πεθάνει και εκμεταλλεύεται την εξυπνάδα και το μυαλό του για να αποφύγει πολλές δύσκολες καταστάσεις. Και σαν έρθει η ώρα η δύσκολη όμως, δε θα κιοτέψει, αλλά με περηφάνια θα βρεθεί στο μέτωπο για να υπερασπιστεί το σπίτι του και ότι αγαπάει. Τα Ματωμένα Χώματα μας περιγράφουν τη δυσκολότερη ίσως στιγμή του ελληνισμού και η συγγραφέας, μας δημιουργεί πολλές παραστατικές εικόνες φρικαλεότητας και αχρείαστης βίας -τόσο από την πλευρά των Τούρκων, όσο και από τη δικιά μας. Κάθε σελίδα (ειδικά οι τελευταίες) είναι και μία γροθιά στο στομάχι. Ένα βιβλίο που πραγματικά προκαλεί δυσάρεστα συναισθήματα και σίγουρα θα δυσκολέψει κάποιους στην ανάγνωση ξέροντας ότι αυτά συνέβησαν όντως σε ανθρώπους, και δη Έλληνες. Αλλά θεωρώ πως πρέπει να διαβαστεί από όλους!
Μπήκε το κακό με τους Βαλκανικούς Πολέμους και άργησε να βγει. Χρόνια σπαρμένα με θυσίες, πολέμους και νεκρούς. Η Μικρασιατική εκστρατεία και η καταστροφή.
Η ιστορία του Μανώλη Αξιώτη, Μικρασιάτη αγρότη από τον Κιρκιντζέ. Άνθρωπος του μόχθου, δεμένος με τον τόπο του, το πατρικό του σπίτι, τους χωριανούς του. Ο άντρας που πάλεψε με κορμί και με ψυχή.
Στο Αμελέ Ταμπουρού, τα Τάγματα Εργασίας της Άγκυρας, το 1915.
Στο μέτωπο του Αφιόν Καραχισάρ το 1922.
Μια λεύτερη πατρίδα ονειρευόταν καθώς έσφιγγε τα δόντια και έλεγε:
"Ώρα μάχης, Αξιώτη, ώρα θυσίας. Δεν έχεις ελόγου σου κανένα πάρε δώσε με την πολιτική. Το χρέος σου κάνεις".
Γνώρισε κακουχίες και στερήσεις, είδε βασανιστήρια και θανάτους, έζησε την αιχμαλωσία και την προσφυγιά, για να συλλογιστεί:
"Θηρίο είν' ο άνθρωπος!"
Το μνημειώδες έργο της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας που χαρακτηρίστηκε "Βίβλος της σύγχρονης εξόδου του Μικρασιάτικου Ελληνισμού". Από το 1962 που πρωτοεκδόθηκαν μέχρι σήμερα τα Ματωμένα Χώματα έχουν ξεπεράσει σε πωλήσεις τα 400.000 αντίτυπα. Το βιβλίο έχει μεταφραστεί στις εξής γλώσσες: αγγλικά, βουλγαρικά, εσθονικά, γαλλικά, γερμανικά, ολλανδικά, ουγγρικά, ρώσικα, ρουμανικά, σερβικά, ισπανικά, ιταλικά, τουρκικά και κέλτικα βρετονικά. Στην Τουρκία το βιβλίο είχε συγκλονιστική απήχηση.
Για μένα αυτό είναι ένα βιβλίο σταθμός της ελληνικής λογοτεχνίας. Μέσα από την πένα της συγγραφέας βλέπουμε την σκληρή ιστορία στα ματωμένα χώματα της Μικράς Ασίας. Ένα ιστορικό ντοκουμέντο που θα πρέπει όλοι να το διαβάσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου