Εγωιστής γίγαντας από τις εκδόσεις Μίνωας
Τα παραμύθια ψυχαγωγούν τα παιδιά. Παράλληλα ,βοηθούν στην ανάπτυξη του μυαλού και της προσωπικότητάς τους διεγείροντας και καλλιεργώντας την επινοητικότητα, την εφευρετικότητα και την φαντασία τους. Επιπλέον, υπάρχουν παραμύθια, όπως τα κλασικά, που διαφωτίζουν τα παιδιά σχετικά με τον εαυτό τους επειδή εκτυλίσσονται εκεί όπου, συναισθηματικά και ψυχολογικά, βρίσκονται και τα ίδια τα παιδιά.
Τα κλασικά παραμύθια μιλούν για τις βαθύτερες και πιο σοβαρές ανησυχίες του παιδιού με τρόπο που το ίδιο καταλαβαίνει, χωρίς να τις υποτιμούν όπως συνηθίζουμε να κάνουμε εμείς οι μεγάλοι.
Τα διαχρονικά βιβλία που κάποτε τα διάβαζα μόνη μου, χαίρομαι όταν επανεκδίδονται γιατί έχω την ευκαιρία να το διαβάσει και ο γιος μου αλλά και το μωρό που ακολουθεί θα έχει την ευκαιρία να διαβασει αυτό το αριστούργημα. Στα χέρια μας έφθασε ο Εγωιστής Γίγαντας από τις εκδόσεις Μίνωας / και ανήκει ήδη στους πολυτίμους θησαυρούς της παιδικής μας ηλικίας
Ο Εγωιστής Γίγαντας του Όσκαρ Ουάιλντ είναι ένα γοητευτικό παραμύθι που μιλάει για τον εγωισμό και τη μοναξιά.Η συγκινητική ιστορία του γίγαντα που δεν άφηνε τα παιδιά του χωριού να παίζουν στον κήπο του φανερώνει πόσο αργά και με πόσο πόνο μαθαίνει κανείς να αγαπά και να εμπιστεύεται τους άλλους.
Το παραμύθι έχει ως κεντρικό ήρωα τον ομώνυμο ρόλο που δεν αφήνει τα παιδιά να παίξουν στον κήπο του γιατί είναι σκληρόκαρδος. Βλέποντας όμως ότι τα παιδιά καταφέρνουν να φέρουν την άνοιξη στην αυλή του, μετανοεί και τα δέχεται κοντά του και παύει να είναι πια τόσο τραχύς κι απότομος
Κάθε απόγευμα, γυρίζοντας από το σχολείο, τα παιδιά πήγαιναν να παίξουν στον κήπο του γίγαντα. Ήταν ένας μεγάλος, πανέμορφος κήπος με απαλό πράσινο γρασίδι. Εδώ κι εκεί στο χορτάρι ορθώνονταν ωραία λουλούδια σαν αστέρια, υπήρχαν δώδεκα ροδακινιές γεμάτες ρόδινα μαργαριταρένια ανθάκια που το φθινόπωρο βάραιναν από τους πλούσιους καρπούς. Τα πουλιά κάθονταν στα δέντρα και τραγουδούσαν τόσο γλυκά, που τα παιδιά σταματούσαν τα παιχνίδια τους για να τ' ακούσουν. «Τι ευτυχισμένα που είμαστε εδώ!» φώναζαν το ένα στ' άλλο. Μια μέρα, ο γίγαντας γύρισε. Είχε πάει να επισκεφτεί το φίλο του, το δράκο της Κορνουάλλης, είχε μείνει μαζί του εφτά χρόνια. 'Όταν τέλειωσαν τα εφτά χρόνια, είχε πει όλα όσα ήθελε να πει, μια και τα ενδιαφέροντα του ήταν περιορισμένα, και αποφάσισε να γυρίσει στο κάστρο του. Όταν έφτασε, είδε τα παιδιά να παίζουν στον κήπο. «Τι κάνετε εδώ;» φώναξε με πολύ άγρια φωνή, και τα παιδιά έφυγαν τρέχοντας. «Ο κήπος μου είναι δικός μου» είπε ο γίγαντας «δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς αυτό, και δε θα επιτρέψω να παίζει κανείς εδώ μέσα εκτός από μένα».
Η τρυφερή ιστορία του Εγωιστή Γίγαντα γράφτηκε το 1888 από τον Όσκαρ Ουάιλντ και κατέχει αναμφισβήτητα ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους πολύτιμους θησαυρούς της παιδικής ηλικίας.
Έχουν στ’ αλήθεια καρδιά οι γίγαντες;
Ο γίγαντας της ιστορίας μπορεί στην αρχή να ήταν εγωιστής και σκληρός, να είχε απαγορεύσει στα παιδιά να μπαίνουν και να παίζουν στον κήπο του, όμως η καρδιά του έλιωσε όταν είδε ένα μικρό αγόρι να προσπαθεί να σκαρφαλώσει σε ένα ψηλό δέντρο.
Τότε έλιωσαν και τα χιόνια στον κήπο του.
Το χαλάζι έφυγε.
Η παγωνιά χάθηκε.
Επιτέλους ήρθε η άνοιξη, που ο γίγαντας τόσο καιρό περίμενε, και μαζί της έφερε και παιδιά…
Πολλά παιδιά για να παίζουν στον κήπο του…
Το μικρό αγόρι, όμως, δεν ξαναφάνηκε…
μια ιστορία που θα την αγαπήσετε,
το βιβλίο θα το βρείτε στις εκδόσεις Μίνωας
Τα διαχρονικά βιβλία που κάποτε τα διάβαζα μόνη μου, χαίρομαι όταν επανεκδίδονται γιατί έχω την ευκαιρία να το διαβάσει και ο γιος μου αλλά και το μωρό που ακολουθεί θα έχει την ευκαιρία να διαβασει αυτό το αριστούργημα. Στα χέρια μας έφθασε ο Εγωιστής Γίγαντας από τις εκδόσεις Μίνωας / και ανήκει ήδη στους πολυτίμους θησαυρούς της παιδικής μας ηλικίας
Το παραμύθι έχει ως κεντρικό ήρωα τον ομώνυμο ρόλο που δεν αφήνει τα παιδιά να παίξουν στον κήπο του γιατί είναι σκληρόκαρδος. Βλέποντας όμως ότι τα παιδιά καταφέρνουν να φέρουν την άνοιξη στην αυλή του, μετανοεί και τα δέχεται κοντά του και παύει να είναι πια τόσο τραχύς κι απότομος
Η τρυφερή ιστορία του Εγωιστή Γίγαντα γράφτηκε το 1888 από τον Όσκαρ Ουάιλντ και κατέχει αναμφισβήτητα ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους πολύτιμους θησαυρούς της παιδικής ηλικίας.
Έχουν στ’ αλήθεια καρδιά οι γίγαντες;
Ο γίγαντας της ιστορίας μπορεί στην αρχή να ήταν εγωιστής και σκληρός, να είχε απαγορεύσει στα παιδιά να μπαίνουν και να παίζουν στον κήπο του, όμως η καρδιά του έλιωσε όταν είδε ένα μικρό αγόρι να προσπαθεί να σκαρφαλώσει σε ένα ψηλό δέντρο.
Τότε έλιωσαν και τα χιόνια στον κήπο του.
Το χαλάζι έφυγε.
Η παγωνιά χάθηκε.
Επιτέλους ήρθε η άνοιξη, που ο γίγαντας τόσο καιρό περίμενε, και μαζί της έφερε και παιδιά…
Πολλά παιδιά για να παίζουν στον κήπο του…
Το μικρό αγόρι, όμως, δεν ξαναφάνηκε…
μια ιστορία που θα την αγαπήσετε,
το βιβλίο θα το βρείτε στις εκδόσεις Μίνωας
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου