Ταξίδεψα μαζί με την Αμαλία του Σπ. Πετρουλάκη

Τριάντα πέντε συναπτά έτη!
Τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια τα τρία αδέρφια η Αμαλία, η Σταματία κι ο Μιχάλης δρουν ανενόχλητα. Εκτός από τη συγγένεια αίματος τους ενώνει και μια κληρονομιά, μια ιδιαίτερη κληρονομιά. Ευχή ή κατάρα κανένας δε γνωρίζει.
Στο σήμερα, ήρθε πια ο καιρός να ανοιχτούν όλα τα βιβλία και ο καθένας τους να αντιμετωπίσει τις μοίρες του!


Ένας κατά συρροήν δολοφόνος, ο Πεντάκτινος, σκοτώνει έφηβα κορίτσια, τα βιάζει και αφήνει την υπογραφή του ή οποία είναι μια κάρτα Ταρώ με το σύμβολο αυτό.
Η Αμαλία, είναι αυτή που από μικρή, εξαιτίας της γιαγιάς της, γνωρίζει τη μαγεία. Αλλά, δυστυχώς, το δάσος που ήταν το καταφύγιό της δεν μπορεί να την κρύψει πλέον.
Η μαγεία αντιπροσωπεύει μια κατηγορία που χρησιμοποιείται για να περιγράψει διάφορες πρακτικές και ιδέες που θεωρούνται ξεχωριστές και από τη θρησκεία αλλά και από την επιστήμη. Ο συγγραφέας, με αυτό το βιβλίο, μέσα από τις παραδόσεις μάς τη συστήνει και μας γνωρίζει διάφορες μεθόδους που οι ήρωές του μεταχειρίζονται σε νεκρούς και ζωντανούς.

Κάπου εκεί, ανάμεσα στους φόνους των κοριτσιών κάνει την εμφάνισή του ο Αστυνόμος Αριστείδης Καππαρός, που προσπαθεί να πιάσει τον Πεντάκτινο ώστε να δοθεί τέλος στις φονικές του ενέργειες.
Σ αυτό το βιβλίο, έχω την αίσθηση ότι όλοι είναι πρωταγωνιστές, κανένας ήρωας δεν κατέχει ρόλο μεγαλύτερης αξίας από έναν άλλον. Όλοι, ακόμα και ο πιο αφανής ρόλος μίλησε όταν έπρεπε. Και πιστέψτε με, ήταν πολύ σημαντικά αυτά που είπε!
Ξαγρύπνησα , έπρεπε πάση θυσία να πιάσω τον Πεντάκτινο. Ήθελα να βοηθήσω τα άμοιρα αυτά κορίτσια που, άθελά τους, και με δικαιολογία το νεαρό της ηλικίας τους, μπλέχτηκαν σε μια αιματηρή περιπέτεια.
Από μια οικογένεια σε μια κλειστή κοινωνία ενός χωριού ξεκινούν όλα και ανάμεσα παρελαύνει το σήμερα με τις ζωές των ηρώων της.Ο συγγραφέας κατορθώνει, όπως καλά ξέρει να κάνει, να εκσφενδονίσει την αγωνία και τον φόβο στα ύψη! Οι σκηνές του βιβλίου αυτού πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου ανελέητα γεννώντας μου θυμό, οργή και μίσος αλλά και αμείωτο τρόμο ως προς τον άγνωστο αυτόν κόσμο.
Μέσα από τους ήρωές του προκάλεσε αυτόν τον καταχθόνιο κόσμο να πάρει σάρκα και οστά! Με ταρακούνησε, μου ξύπνησε όλες τις αισθήσεις μου σε βαθμό κακουργήματος.

Ένα αστυνομικό θρίλερ που λέει την τελευταία του λέξη στο φινάλε του. Από την αρχή όμως, με έβαλε κατευθείαν σε μια διαδικασία περιέργειας. Δεν με κούρασε καθόλου, δεν περίμενα το μέσο του βιβλίου για να με εξιτάρει. Πράγματι, δεν πήρα ανάσα μέχρι το τέλος του! Χάθηκα από το περιβάλλον μου, από τους γύρω μου και έγινα αυτόματα συνοδοιπόρος σε αυτό το μαγικό ταξίδι!
Η εξιχνίαση των εγκλημάτων όσο περνάει η ώρα μοιάζει ακατόρθωτη. Με τη γρήγορη αφήγησή του και τον απλό του λόγο που προσωπικά θεωρώ προσόν, εκτελεί τις τελετουργίες, θαρρείς, πλάι σου. Το μυστήριο, ενώ έχω φτάσει στη μέση, όλο και μεγαλώνει, δημιουργώντας ανατροπές και νέα εγκλήματα.
Πρόκειται για ένα ανατρεπτικό βιβλίο που σε μυεί σε νέες γνώσεις, όσον αφορά εμένα τουλάχιστον, που δεν έχω ιδέα από τελετές και μαγεία!
Σκληρές σκηνές, τρομακτικές, με κοινωνικές προεκτάσεις κατοικούν σε όλο το βιβλίο. Η απογοήτευση, είναι αλήθεια, με κατέβαλε γιατί δυστυχώς, ο κόσμος μας δεν είναι ονειρικά πλασμένος.


Πολλά συγχαρητήρια στον Σπύρο Πετρουλάκη που μελέτησε ένα τόσο σοβαρό θέμα και κατάφερε να δημιουργήσει μια δύσκολη και πάνω από όλα ανθρώπινη ιστορία! Γιατί, εκτός από αριστοτεχνική, η πένα του είναι και δημιουργική!
Μπράβο!

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου