Πριν λίγο καιρό απέκτησα το ιστορικό βιβλίο μπρούντζινος καβαλάρης από τις εκδόσεις Διόπτρα
Ξεκίνησα ένα ταξίδι που μου επέτρεψε να χαθώ κυριολεκτικά στους δρόμους του Λένινγκραντ, στην παγωμένη και ρημαγμένη ιδεαλιστική Ρωσία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και να ανακαλύψω τελικά πτυχές της ιστορίας που αγνοούσα αλλά και της ανθρώπινης δύναμης που ίσως να μην μπορούσα να φανταστώ.
Στο επίκεντρο της ιστορίας βρίσκεται η Τατιάνα και ο Αλεξάντερ. Η πρώτη είναι μια νεαρή κοπέλα της Ρωσικής κοινωνίας ενώ ο δεύτερος, αξιωματικός του Κόκκινου Στρατού. Η τυχαία γνωριμία τους ακολουθείται από έναν κεραυνοβόλο έρωτα που οι συνθήκες όμως δεν του επιτρέπουν να εκφραστεί σε όλη του την έκταση. Η σκιά του πολέμου που βρίσκεται προ των πυλών και οι κοινωνικές απαιτήσεις, είναι πιο ισχυρές από τους δύο νέους οι οποίοι, αν και καίγονται από επιθυμία, δεν μπορούν να πάνε κόντρα σε όλα εκείνα που τους περικυκλώνουν. Προσπαθώντας να διατηρήσουν τις ισορροπίες σε μια κατάσταση που κανένας δεν προκάλεσε, μάχονται να επιβιώσουν και παράλληλα, να κρατήσουν ζωντανά και ισχυρά μέσα τους τα αισθήματα εκείνα που είναι τα μόνα που μπορούν να τους δώσουν δύναμη και θέληση να παλέψουν.
Η Paullina Simons διηγείται την ιστορία της με πραγματικά ζωντανό τρόπο, τόσο που σε κάνει να ασφυκτιάς και να πιστεύεις ότι βρίσκεσαι μαζί με τους ήρωές της στο πολιορκημένο Λένινγκραντ. Μπορείς να νιώσεις την ένταση των βομβαρδισμών, το παγερό και σκοτεινό κλίμα του πολέμου, την πείνα και τις κακουχίες που μαστίζουν τους κατοίκους της, να μυρίσεις το αποπνικτικό άρωμα του θανάτου που σκιάζει κάθε τι όμορφο. Δεν πρόκειται για φανταστικά γεγονότα αλλά για μια ζοφερή πραγματικότητα του περασμένου αιώνα που μπορεί να μην την ζήσαμε όμως, μάθαμε να ζούμε με τα όποια κατάλοιπά της. Η ατμόσφαιρα του πολέμου, όσο θανατερή και αν είναι και όσο τραγικές και αν είναι οι συνέπειές της, σε παρασύρουν και η ζωή των πρωταγωνιστών σε συγκλονίζει με τα κίνητρά τους άλλοτε να σου φαίνονται απόλυτα κατανοητά και άλλοτε άκρως δυσνόητα.
Στο βιβλίο βέβαια παρατηρεί κανείς αρκετές επαναλήψεις οι οποίες ωστόσο, αντιλαμβάνεσαι πολύ σύντομα ότι δεν έχουν σκοπό να γεμίσουν μερικές ακόμα σελίδες αλλά, στοχεύουν στο να δώσουν ένταση, στο να σε βάλουν ακόμα περισσότερο στο κλίμα και τελικά, να καταλάβεις για ποιους λόγους οι ήρωες οδηγούνται στις αποφάσεις που λαμβάνουν. Είναι ο τρόπος μέσα από τον οποίο μπορεί να αποτυπωθεί η σκληρή καθημερινότητα των Ρώσων που προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα εθνικό παιχνίδι που μοιάζει χαμένο από χέρι. Άλλωστε, σε κάθε πόλεμο, οι λαοί δεν είναι αυτοί που τον επιζητάνε αλλά οι κυβερνώντες αρχές, που προκειμένου να αποδείξουν την παντοκυριαρχία τους δεν διστάζουν να τους ρίξουν ως θηράματα στα δόντια και τα νύχια των εχθρών τους που χωρίς κανέναν ενδοιασμό και συναίσθημα θα ξεσκίσουν στο τέλος τις σάρκες τους προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους και να αναδειχθούν κινητές. Κάθε πόλεμος είναι άρρωστος και αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα.
Αν αναρωτιέστε τώρα πως μέσα σε αυτό το σκληρό κλίμα του πολέμου μπορεί να υπάρξει ο έρωτας, η απάντηση είναι απλή. Οι άνθρωποι δεν σταματάνε να αισθάνονται και να λαχταρούν να βιώσουν την αγάπη, όσες δυσκολίες και αν αντιμετωπίζουν. Αντίθετα, μια τόσο δυνατή συγκίνηση μπορεί να αποδειχτεί σωτήρια για τους ίδιους γιατί έχουν κάτι στο οποίο να πιστεύουν, έχω να οραματίζονται και να ονειρεύονται ένα μέλλον μακριά από τις οβίδες, την πείνα και τον θάνατο, ένα μέλλον ευτυχισμένο, έστω και αν αυτό αποτυπώνεται στις μικρές στιγμές που καταφέρνουν να ξεκλέψουν. Δεν ξεχνάνε ποτέ που βρίσκονται και τι έχουν να αντιμετωπίσουν, όμως η αγάπη δεν τους επιτρέπει να ξεχάσουν και το ποιοι πραγματικά είναι. Η ανιδιοτελής αγάπη της Τατιάνας και του Αλεξάντερ δεν τους επιτρέπει μόνο να ζήσουν αλλά, να μην μεταμορφωθούν σε κτήνη και να μην χάσουν την ψυχή τους μέσα στην καταχνιά του πολέμου. Τους επιτρέπει να φανούν δυνατοί και να παλέψουν, ενάντια σε όλα όσα τους χωρίζουν προκειμένου να συναντηθούν ξανά και ξανά.
Ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα, εικόνες, σκέψεις και προβληματισμούς. Ένα βιβλίο με ιστορική δομή και σημασία που σε κάνει να θες να αναζητήσεις περισσότερα στοιχεία για την κομμουνιστική Ρωσία του Στάλιν, τον αδίστακτο πόλεμο και τις ιδεολογίες ενός λαού που καταδίκασαν εκατομμύρια κόσμου στον θάνατο. Ένα βιβλίο για την προδοσία, τον αγώνα, την ανάγκη για επιβίωση μέσα από τις πιο αντίξοες και τραγικές συνθήκες που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Ένα βιβλίο για την δύναμη της αγάπης, της αληθινής αγάπης, εκείνης που δεν γνωρίζει φραγμούς και σύνορα, που μπορεί να υψώσει το ανάστημά της και να παλέψει κόντρα σε κάθε κακουχία. "Ο Μπρούντζινος Καβαλάρης" δεν είναι απλά ένα γοητευτικό και μαγευτικό βιβλίο που διαβάζεται με μια ανάσα αλλά, και μια πτυχή της ιστορίας, της αληθινής ιστορίας που κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει αλλά αντίθετα, να σκέφτεται και να προβληματίζεται. Δεν είναι απλά ένας τίτλος αλλά, το σύμβολο εκείνο που μπορεί να οδηγήσει τους ήρωες στην ελευθερία της ψυχής τους.
Σας το συνιστώ. Και θα με θυμηθείτε
Ξεκίνησα ένα ταξίδι που μου επέτρεψε να χαθώ κυριολεκτικά στους δρόμους του Λένινγκραντ, στην παγωμένη και ρημαγμένη ιδεαλιστική Ρωσία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και να ανακαλύψω τελικά πτυχές της ιστορίας που αγνοούσα αλλά και της ανθρώπινης δύναμης που ίσως να μην μπορούσα να φανταστώ.
Στο επίκεντρο της ιστορίας βρίσκεται η Τατιάνα και ο Αλεξάντερ. Η πρώτη είναι μια νεαρή κοπέλα της Ρωσικής κοινωνίας ενώ ο δεύτερος, αξιωματικός του Κόκκινου Στρατού. Η τυχαία γνωριμία τους ακολουθείται από έναν κεραυνοβόλο έρωτα που οι συνθήκες όμως δεν του επιτρέπουν να εκφραστεί σε όλη του την έκταση. Η σκιά του πολέμου που βρίσκεται προ των πυλών και οι κοινωνικές απαιτήσεις, είναι πιο ισχυρές από τους δύο νέους οι οποίοι, αν και καίγονται από επιθυμία, δεν μπορούν να πάνε κόντρα σε όλα εκείνα που τους περικυκλώνουν. Προσπαθώντας να διατηρήσουν τις ισορροπίες σε μια κατάσταση που κανένας δεν προκάλεσε, μάχονται να επιβιώσουν και παράλληλα, να κρατήσουν ζωντανά και ισχυρά μέσα τους τα αισθήματα εκείνα που είναι τα μόνα που μπορούν να τους δώσουν δύναμη και θέληση να παλέψουν.
Η Paullina Simons διηγείται την ιστορία της με πραγματικά ζωντανό τρόπο, τόσο που σε κάνει να ασφυκτιάς και να πιστεύεις ότι βρίσκεσαι μαζί με τους ήρωές της στο πολιορκημένο Λένινγκραντ. Μπορείς να νιώσεις την ένταση των βομβαρδισμών, το παγερό και σκοτεινό κλίμα του πολέμου, την πείνα και τις κακουχίες που μαστίζουν τους κατοίκους της, να μυρίσεις το αποπνικτικό άρωμα του θανάτου που σκιάζει κάθε τι όμορφο. Δεν πρόκειται για φανταστικά γεγονότα αλλά για μια ζοφερή πραγματικότητα του περασμένου αιώνα που μπορεί να μην την ζήσαμε όμως, μάθαμε να ζούμε με τα όποια κατάλοιπά της. Η ατμόσφαιρα του πολέμου, όσο θανατερή και αν είναι και όσο τραγικές και αν είναι οι συνέπειές της, σε παρασύρουν και η ζωή των πρωταγωνιστών σε συγκλονίζει με τα κίνητρά τους άλλοτε να σου φαίνονται απόλυτα κατανοητά και άλλοτε άκρως δυσνόητα.
Στο βιβλίο βέβαια παρατηρεί κανείς αρκετές επαναλήψεις οι οποίες ωστόσο, αντιλαμβάνεσαι πολύ σύντομα ότι δεν έχουν σκοπό να γεμίσουν μερικές ακόμα σελίδες αλλά, στοχεύουν στο να δώσουν ένταση, στο να σε βάλουν ακόμα περισσότερο στο κλίμα και τελικά, να καταλάβεις για ποιους λόγους οι ήρωες οδηγούνται στις αποφάσεις που λαμβάνουν. Είναι ο τρόπος μέσα από τον οποίο μπορεί να αποτυπωθεί η σκληρή καθημερινότητα των Ρώσων που προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα εθνικό παιχνίδι που μοιάζει χαμένο από χέρι. Άλλωστε, σε κάθε πόλεμο, οι λαοί δεν είναι αυτοί που τον επιζητάνε αλλά οι κυβερνώντες αρχές, που προκειμένου να αποδείξουν την παντοκυριαρχία τους δεν διστάζουν να τους ρίξουν ως θηράματα στα δόντια και τα νύχια των εχθρών τους που χωρίς κανέναν ενδοιασμό και συναίσθημα θα ξεσκίσουν στο τέλος τις σάρκες τους προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους και να αναδειχθούν κινητές. Κάθε πόλεμος είναι άρρωστος και αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα.
Αν αναρωτιέστε τώρα πως μέσα σε αυτό το σκληρό κλίμα του πολέμου μπορεί να υπάρξει ο έρωτας, η απάντηση είναι απλή. Οι άνθρωποι δεν σταματάνε να αισθάνονται και να λαχταρούν να βιώσουν την αγάπη, όσες δυσκολίες και αν αντιμετωπίζουν. Αντίθετα, μια τόσο δυνατή συγκίνηση μπορεί να αποδειχτεί σωτήρια για τους ίδιους γιατί έχουν κάτι στο οποίο να πιστεύουν, έχω να οραματίζονται και να ονειρεύονται ένα μέλλον μακριά από τις οβίδες, την πείνα και τον θάνατο, ένα μέλλον ευτυχισμένο, έστω και αν αυτό αποτυπώνεται στις μικρές στιγμές που καταφέρνουν να ξεκλέψουν. Δεν ξεχνάνε ποτέ που βρίσκονται και τι έχουν να αντιμετωπίσουν, όμως η αγάπη δεν τους επιτρέπει να ξεχάσουν και το ποιοι πραγματικά είναι. Η ανιδιοτελής αγάπη της Τατιάνας και του Αλεξάντερ δεν τους επιτρέπει μόνο να ζήσουν αλλά, να μην μεταμορφωθούν σε κτήνη και να μην χάσουν την ψυχή τους μέσα στην καταχνιά του πολέμου. Τους επιτρέπει να φανούν δυνατοί και να παλέψουν, ενάντια σε όλα όσα τους χωρίζουν προκειμένου να συναντηθούν ξανά και ξανά.
Ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα, εικόνες, σκέψεις και προβληματισμούς. Ένα βιβλίο με ιστορική δομή και σημασία που σε κάνει να θες να αναζητήσεις περισσότερα στοιχεία για την κομμουνιστική Ρωσία του Στάλιν, τον αδίστακτο πόλεμο και τις ιδεολογίες ενός λαού που καταδίκασαν εκατομμύρια κόσμου στον θάνατο. Ένα βιβλίο για την προδοσία, τον αγώνα, την ανάγκη για επιβίωση μέσα από τις πιο αντίξοες και τραγικές συνθήκες που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Ένα βιβλίο για την δύναμη της αγάπης, της αληθινής αγάπης, εκείνης που δεν γνωρίζει φραγμούς και σύνορα, που μπορεί να υψώσει το ανάστημά της και να παλέψει κόντρα σε κάθε κακουχία. "Ο Μπρούντζινος Καβαλάρης" δεν είναι απλά ένα γοητευτικό και μαγευτικό βιβλίο που διαβάζεται με μια ανάσα αλλά, και μια πτυχή της ιστορίας, της αληθινής ιστορίας που κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει αλλά αντίθετα, να σκέφτεται και να προβληματίζεται. Δεν είναι απλά ένας τίτλος αλλά, το σύμβολο εκείνο που μπορεί να οδηγήσει τους ήρωες στην ελευθερία της ψυχής τους.
Σας το συνιστώ. Και θα με θυμηθείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου