Φέτος το καλοκαίρι το έριξα στο διάβασμα, αφού όλο το χειμώνα διάβασα πολύ λίγο. Αυτή τη φορά από το πανηγύρι της Μηχανιωνας αποφάσισα να πάρω ένα βιβλίο. Δεν χρειαζόταν να σκεφτώ ποιο. Είχα καταλήξει εδώ και καιρό
Οι δαίμονες δεν έχουν όνομα,
Αν υπάρχουν λέξεις να χαρακτηρίσουν αυτό το βιβλίο θα ήταν η απόλυτη λογοτεχνική τελειότητα. Η κα Δημουλίδου έρχεται κι αυτή την φορά να μας καθηλώσει και πάλι με την πένα της σκιαγραφώντας τις σκοτεινές πλευρές της ψυχής. Και ενώ το βιβλίο είναι τεράστιο σε όγκο από την στιγμή που αρχίζει η ανάγνωση σε βάζει σ’ ένα μαγικό μονοπάτι από το οποίο δεν θέλεις να βγεις πριν φτάσεις στο τέλος.
Δεν έχω λόγια για να χαρακτηρίσω τον μοναδικό τρόπο να ελίσσεται μέσα από καταστάσεις και σκοτεινά γεγονότα μέχρι να βγουν όλα στο φως. Η συγκλονιστική ιστορία διαδραματίζεται σένα χωριό κάπου στην βόρεια Ελλάδα την δεκαετία του 1970 θα μπορούσε να είναι πέρα για πέρα αληθινή.
Από την στιγμή που ξεκινά η ανάγνωση, ο αναγνώστης μπαίνει στο χωριό γίνεται ένα με τους κατοίκους του και άθελά του μεταφέρεται και συμμετέχει στα δρώμενα. Το θέμα που θίγεται μια παγκόσμια κοινωνική κατακραυγή. Πιστεύω ακράδαντα πως κάθε πως κάθε πολίτης και κυρίως κάθε γονιός πρέπει να διαβάσει αυτό το βιβλίο υποχρεωτικά και το εννοώ και όσοι το έχουν διαβάσει καταλαβαίνουν τι εννοώ. Το βιβλίο αποτελεί ένα διαμάντι της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Τα θερμά συγχαρητήρια στην κα Δημουλίδου που έχει ανεβάσει κατά πολύ τις αναγνωστικές απαιτήσεις θίγοντας τόσο σοβαρά και πολύ λεπτά σε χειρισμό θέματα.
Είναι το πιο μεστό αστυνομικό της μυθιστόρημα από τα τρία. Η σκιαγράφηση των χαρακτήρων είναι πολύ λεπτομερής και με βάθος. Η φιλία, το ερωτικό στοιχείο, η αρρωστημένη κατάσταση, το πάθος και η συγχώρεση είναι κάποια από τα πράγματα που μαγεύουν τους αναγνώστες σε ένα ταξίδι λύτρωσης μέσα από πάθη και εξαγνισμους.
το συνιστώ
κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός
Οι δαίμονες δεν έχουν όνομα,
Αν υπάρχουν λέξεις να χαρακτηρίσουν αυτό το βιβλίο θα ήταν η απόλυτη λογοτεχνική τελειότητα. Η κα Δημουλίδου έρχεται κι αυτή την φορά να μας καθηλώσει και πάλι με την πένα της σκιαγραφώντας τις σκοτεινές πλευρές της ψυχής. Και ενώ το βιβλίο είναι τεράστιο σε όγκο από την στιγμή που αρχίζει η ανάγνωση σε βάζει σ’ ένα μαγικό μονοπάτι από το οποίο δεν θέλεις να βγεις πριν φτάσεις στο τέλος.
Δεν έχω λόγια για να χαρακτηρίσω τον μοναδικό τρόπο να ελίσσεται μέσα από καταστάσεις και σκοτεινά γεγονότα μέχρι να βγουν όλα στο φως. Η συγκλονιστική ιστορία διαδραματίζεται σένα χωριό κάπου στην βόρεια Ελλάδα την δεκαετία του 1970 θα μπορούσε να είναι πέρα για πέρα αληθινή.
Είναι το πιο μεστό αστυνομικό της μυθιστόρημα από τα τρία. Η σκιαγράφηση των χαρακτήρων είναι πολύ λεπτομερής και με βάθος. Η φιλία, το ερωτικό στοιχείο, η αρρωστημένη κατάσταση, το πάθος και η συγχώρεση είναι κάποια από τα πράγματα που μαγεύουν τους αναγνώστες σε ένα ταξίδι λύτρωσης μέσα από πάθη και εξαγνισμους.
το συνιστώ
κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου